HET VRIJE DENKEN
Het ongelijk van een humanisme
Ronald CommersHet humanisme staat in het westers denken ter discussie. Ook in humanistische kringen is er kritiek op het antropocentrisme waarvan wordt gezegd dat het de wereld om zeep helpt. Van 1946, datum van het verschijnen van Heideggers wijsgerige terechtwijzing van het humanisme (Brief over het Humanisme), tot bij de aanvang van een decennium waarin voor de redding van de wereld een nieuwe christelijke evangelisatie van Europa wordt aangekondigd, bedreigen eenzijdige voorstellingen dat "Vrij Denken" dat aan de basis ligt van een vergeten en veronachtzaamd humanisme.
Met dit boek wil de auteur zich evenzeer afzetten tegen de overdrijvingen van het vrij onderzoek en van een formele vrijzinnigheid, als tegen de overeenkomstige overdrijvingen van het anti-humanisme. De auteur behandelt een karikaturale wetenschaps- en vooruitgangsideologie, fundament van een geëxalteerd humanisme. Hij wijst op het bestaan van een veel oudere traditie van vrijdenken. Hij schetst van die traditie de hoofdlijnen en toont aan dat ze aan de basis ligt van een ander humanisme: dat van de kritische voorzichtigheid en van het menselijk gelaat.
